We moeten ons brood verdienen. En dat brood moet ergens ingestopt worden, in een plastic zakje of broodtrommel want dat is zo handig om mee te nemen. Hardcore plastic. Dat plastic schadelijk is voor het milieu verdringen we liever. Er zijn leukere dingen om over na te denken. En ach, de broodtrommel was toch al vervaardigd, dus laten we die dan maar gebruiken. Daarom was ik verbaasd om te horen dat Tupperware nog steeds van de partij is. Je raadt het al: ik was erbij. Alleen al om eens te zien waarom dit plastic nog steeds wereldwijd verkocht wordt. Je kunt een handige babbelaar zijn om zo het product te kunnen verkopen, maar inmiddels zou je denken dat mensen toch meer bewust zijn gaan leven en daar hun inkoopgedrag op aanpassen. Vol goede moed bezocht ik de Tupperwareparty. Waarom het woord “party” erachter is geplakt is me een raadsel. Bij het woord “party” heb ik een ander idee. De vrouw die het demonstreerde had allerlei kleurig plastic bij zich in de vorm van bakjes, schaaltjes, nog meer bakjes en schaaltjes in allerlei maten. Ook was er een eiersnijder, een uiensnijder en een schaar, speciaal om de kip te knippen (….), ooit schreef ik hier iets over: http://fdweesp.nl/gevaarlijk-leven-ze-knipte-de-kip/. Maar dan het grote wonder: een hardcore plastic schaal waarmee je gerechten in de magnetron kon klaarmaken. Ze sprak over een stoofschotel die maar liefst 40 minuten in de magnetron moest. Maar, zei ze erbij, je mag het maar 30 minuten in de magnetron doen, daarna even laten rusten en dan nog eens 10 minuten. Toen ik vroeg waarom dat was zei ze dat ze het niet precies wist, maar dat het iets met het materiaal te maken had. Ik vroeg haar van welk materiaal die kookschaal gemaakt was en ze zei dat ze dat ook niet precies wist maar wel dat er polypropyleen in zit. Nu hoef je geen natuurkundige te zijn om te weten dat dit niet bepaald een natuurlijk materiaal is. Ik vroeg door maar er kwam verder geen nuttige info meer. Het is verbazingwekkend dat mensen huishoudelijk plastic kopen en hier vervolgens eten mee gaan bereiden in een magnetron terwijl men niet precies weet of er hiermee misschien schadelijke stoffen vrij zouden kunnen komen. In deze wereld wordt er te vaak vertrouwd op info vanuit de producent zelf. Maar, een magnetron wordt door de ene fabrikant van info voorzien en het plastic kookgerei van de andere fabrikant. Van fabrikant tot fabrikant tot consument. En daar doe jij dan je voedsel in wat je in je lijf stopt. Nee, ik kocht niks natuurlijk. Het was weer een goed hardcore leermoment.