We hebben allemaal weleens wat afvalwater. Meestal van het afwassen of de auto wassen. Het afwaswater gaat de gootsteen in en het water van de auto wassen komt vanzelf op en in de grond terecht. Maar als je spreekt over “lozen” of “dumpen” dan heeft dat dus een negatieve klank. We hebben allemaal kunnen lezen dat Japan afvalwater van de kerncentrale van Fukushima in de Stille Oceaan dumpt. Ze zijn er al mee begonnen. Het gaat om maar liefst 1,3 miljoen ton. Dat zijn vijfhonderd olympische zwembaden vol. Het atoomagentschap IAEA zegt dat het verantwoord is, maar men maakt zich zorgen. Vooral de vissers. En Greenpeace. Deze organisatie zegt dat er nog veel radioactief materiaal in het afvalwater zit. Ook de buurlanden zijn bezorgd. China heeft nu een verbod op import van Japans voedsel ingesteld. Per dag wil Japan 500.000 liter afvalwater lozen. De experts zeggen dat het wel meevalt allemaal. Het water is gefilterd en de hoeveelheid schadelijke stoffen zijn verwaarloosbaar. Maar kun je afgaan op wat een expert zegt. Of een handjevol experts. Zou er iets van zwijggeld in het spel zijn of is het echt ongevaarlijk allemaal. Maar als het dan zo ongevaarlijk is, waarom wordt het afvalwater dan verdeeld geloosd. Bijna vrij van radioactiviteit wil niet zeggen dat het dan ongevaarlijk is. De komende tientallen jaren wordt er dus afvalwater geloosd. Je kunt jouw bedenkingen erbij hebben, dat hebben er velen. Toch kun je alleen achteraf zeggen of het schadelijk geweest is voor het milieu. Maar eigenlijk kun je wel bedenken dat de zee er niet schoner van wordt. De vraag is ook of er gestopt kan worden met het dumpen van afvalwater. Als men na een jaar nare gevolgen voor het milieu constateert, wordt er dan vastgehouden aan de eerdere toestemming om het water in zee te lozen of stopt men er dan mee. Dat is de vraag.