Zou een huwelijk tussen een hoarder en een OCD-er kunnen werken? Dan moeten we eerst weten of die twee elkaar wel gevonden hebben. Een hoarder is een verzamelaar, maar wel eentje die zo enthousiast verzamelt dat zijn huis al snel de titel pakhuis krijgt. En als alles volgestampt is, kan er dan nog meer bij? Volgens het tv-programma van TLC Hoarding: Buried Alive is het zelfs zo erg dat mensen ervoor kunnen zorgen dat er al snel geen ruimte meer is voor henzelf en hun partner en/of kinderen. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze extra ruimte huren om alle spullen op te slaan. Er zijn meerdere redenen voor dit afwijkende gedrag. Het kan zijn dat men vast wil houden aan spullen uit het verleden omdat deze spullen ooit van dierbaren waren die er niet meer zijn. Het is ook best lastig om sommige dingen weg te gooien. Ansichtkaarten worden nu bijna niet meer gestuurd, maar er zijn mensen die hele schoenendozen vol hebben. Op zich neemt dat niet zo veel plek in natuurlijk. Maar dan moet je niet nog een verzameling schoenen, eierdopjes, kleding, poezenbeeldjes, boeken, tijdschriften, modeltreinen en kristal hebben. Alles met mate is het gezegde en gezegdes kloppen meestal wel. Ook als je verslaafd bent aan internetshoppen kun je al als hoarder bestempelt worden. Kopen, kopen, maar waar moet je het allemaal laten? En gebruik je al die spullen ook? Zodra je je blijft afvragen of je wel of geen hoarder bent en je in contact komt met een OCD-er, dan weet je genoeg. De OCD-er zal er alles aan doen om te voorkomen dat ze zich angstig of gespannen voelen en dat uit zich vaak in allerlei dwangmatige of obsessieve handelingen. Vaak de handen wassen (maar geen smetvrees hebben), perfectionistisch willen zijn en dus vaak gaan opruimen of schoonmaken en zo zijn er nog wel meer aparte gedragingen. De controle willen hebben is een eigenschap hiervan, zoals steeds maar weer checken of het gas uit is en de deur op slot is. Overdreven zou je denken, maar het is in beide gevallen zo dat dit een bepaald gedrag is dat je moeilijk kunt wijzigen. In het TLC programma Hoarding: Buried Alive zie je de levensomstandigheden van een hoarder. Dat is echt schrikken. Niet alleen is het huis volgestouwd met rotzooi, maar ook liggen er dode insecten en andere dieren. Onlangs was er in een aflevering te zien dat hun kat veranderd was in een karkas achter de bank. Ja, ze hadden hun huisdier wel gemist maar niks gevonden. Natuurlijk ruik je een dood dier wel, zeker omdat het lijk helemaal vergaan was, maar in een huis waar zoveel spullen, troep, stof, plakkerigs en meer ellendige zaken zijn, heb je helemaal niet door dat je eigenlijk van jouw huis een begraafplaats hebt gemaakt. Gelukkig zie je in dat programma dat deze mensen geholpen worden, ook al willen ze in het begin niet of nauwelijks meewerken. Het is ook best nogal wat voor een hoarder om spullen te moeten weggooien. Toch is het eind van het programma niet zoals verwacht. Vaak liggen de huizen toch nog vol spullen -ook al is er veel in containers afgevoerd- en is de omgeving van het huis ook nog een rotzooi. Soms is er ook niet veel meer aan te doen, zeker niet als het dak lekt, het huis vol schimmelplekken zit en de bewoners geen geld hebben om een en ander op te knappen. Hier zou het tv-programma iets meer in kunnen betekenen, maar het is al heel wat om een inkijkje in het leven van een hoarder te hebben. Omgekeerd zagen we ook al eens een programma over mensen die leven met een dwangstoornis en dan voornamelijk aan het schoonmaken zijn (Obsessive Compulsive Cleaners). Als je die twee, de hoarder en de OCD-er, in een huis zou laten wonen dan is het niet zeker of ze lang zouden samenwonen. Spannend is het wel. 😉