Schoonheid mag gezien worden. Daarom wordt er vaak schoongemaakt op plekken die direct in het oog springen. Niemand gaat zoeken in de hoeken naar verborgen stofnesten, behalve als je bij een schoonmaakbedrijf werkt. Dan moet alles brandschoon zijn. De meeste mensen die gaan schoonmaken beseffen dat het opruimen het meeste werk is. Want, hoe ruim je iets goed op zodat je het nog wel terug kunt vinden? Niemand is heilig en al doende leert men. Zo heb ik eens een pot verf zo goed opgeruimd dat het nergens terug te vinden was. Althans, op het moment dat je zo’n pot nodig hebt. Pas veel later, als je al nieuwe verf gekocht hebt, vind je dan spontaan die goed verstopte pot weer terug… tussen een andere berg met spullen die je echt heel goed wilde opruimen zodat je niks zou kwijtraken. Zo is het ook met foto’s. Er zijn foto’s die je liever niet tentoonstelt aan je familie, dus verdwijnt er weleens een fotomapje op een onbestendige plek. En maar zoeken later… Dat zoeken gebeurt de laatste paar jaren digitaal. Onlangs kreeg ik nog een verzoek om in het archief te zoeken naar wat oude foto’s. Wel de opnames die met de digitale camera gemaakt zijn, dus niet stokoud, maar wel oud genoeg om niet in je camera te bewaren als je ruimtegebrek hebt. Gelukkig vond ik ze vrij snel en stuurde ze door. Na een paar dagen kwam er weer een nieuwe vraag om foto’s. Zo kun je bezig blijven. Natuurlijk is niet iedereen continu bezig met foto’s, maar toch is het handig om de kiekjes die je niet kwijt wilt op te slaan op je pc of in de cloud. Er zijn ook mensen die de meest belangrijke foto’s naar zichzelf mailen zodat het altijd teruggevonden kan worden. Tenminste, als je je password na lange tijd nog weet. Er zijn zo van die zaken die je gewoon nog ergens in een notitieboekje opgeschreven hebt. Maar waar is dat boekje gebleven…. Dat wordt zoeken in alle hoeken.