Vaak zie je in een weiland een hoogspanningsmast staan. Als je veel met de trein reist zie je ze vaak. Aan de masten zijn kabels bevestigd voor het transport van grote hoeveelheden elektrische energie over grote afstanden. Er zijn diverse spanningsniveaus. Dat geeft meteen ook aan op hoeveel meter men uit de buurt moet blijven zodat het veilig is. Zo dien je minimaal 115 meter uit de buurt van een hoogspanningsmast te wonen, maar er wordt 115 tot 215 meter aan weerszijden geadviseerd. Er zijn geen wetenschappelijke onderzoeken geweest die wijzen op mogelijke gezondheidseffecten. Toch zijn er mensen die de hoogspanningsmast de schuld ervan geven als ze bepaalde ziektes ontwikkelen. Er wordt wel gezegd en geschreven dat kinderen die in de buurt van hoogspanningsmasten wonen een verhoogde kans hebben om kinderleukemie te ontwikkelen. Er is nog teveel onbekendheid omtrent eventuele effecten van een hoogspanningsmast. Op zich is het vreemd dat er niet nader wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan terwijl er overal van die masten staan. Er zijn mensen die ver weg blijven van alles wat onder spanning staat zoals de bekende elektriciteitskastjes in de diverse woonwijken, het schrikdraad bij weilanden etc., maar er zijn ook mensen die het gevaar opzoeken. Zo kun je bijvoorbeeld proberen om een hoogspanningsmast aan te raken. Het contact met een draad die onder spanning staat is op zich niet schadelijk, alleen moet er niet tegelijkertijd contact zijn met een andere kabel of met een geleider die in verbinding staat met de aarde. Dan loopt er een elektrische stroomstoot door het lichaam wat men niet gaat overleven. Een jongen heeft begin januari wel een heel bijzonder avontuur beleefd. Hij is in de avond rond half negen in een hoogspanningsmast langs de A73 bij Nijmegen geklommen. Hij zat op zo’n 20 meter hoogte maar hij durfde niet meer naar beneden te komen. Gelukkig had hij zijn mobiele telefoon bij zich en heeft hij de hulpdiensten gebeld. De politie heeft toen een heel team met hoogwerker ingeschakeld om de jongen eruit te halen. De reddingsactie heeft best een lange tijd geduurd omdat de hoogwerker niet door het natte veld heen kon, dus werd er een ander team ingeschakeld dat gespecialiseerd is in het werken op hoogte. De jongen heeft dus zo’n drie uur in de hoogspanningsmast gezeten. Na middernacht kon hij via een klimtouw naar beneden komen. Daarna is hij overgedragen aan het ambulancepersoneel, maar hoe het verder is afgelopen lees je niet in de media. Wel hoeveel mensen er bij één zo’n actie zijn betrokken: politie, een team hoogwerkers specialisten, ambulancepersoneel plus het verkeer rond die plek op de IJpenbroekweg in Nijmegen. Dit soort verhalen hoor je niet zo vaak, en het had ook heel anders kunnen aflopen. Vaak heeft het met stoerheid te maken. Helaas zou dat zomaar iemands leven kunnen kosten. Het is net als in de schoonmaak: als je niet weet wat je doet en met welke stoffen je werkt, dan kan dat tot ernstige situaties leiden.