Zoveel mensen en bedrijven zijn bezig om zo groen mogelijk te werken. Stoffen die niet goed zijn voor het milieu worden vervangen door alternatieven en er worden steeds meer elektrische auto’s verkocht. Soms wordt er ook luchtig over gedaan en worden er grapjes gemaakt over de schrijnende omstandigheden. Laatst hoorde ik op de markt: “Heeft u een paar moten zalm voor mij?” “jazeker” antwoordde de visboer. “Heeft u er ook een plastic tasje bij?” “Er zit al een plastic tas in de vis” zei de verkoper. Niet grappig. Triest.
Er is een duidelijke tendens. Er zijn mensen die begaan zijn met het milieu en afval scheiden en de glasbak gebruiken en zelf boodschappentasjes meenemen en er zijn mensen die er niet zo over nadenken en nog steeds overal om plastic tasjes vragen. Zolang er vraag is, blijft er aanbod bestaan. Als er om plastic gevraagd wordt, blijft er plastic geproduceerd worden. Er zijn genoeg spullen op de wereld; het wordt tijd dat meer mensen zich eens serieus met recyclen gaan bezighouden. Toch schrikt het velen af om bijvoorbeeld tweedehands kleding te gaan dragen. Of een meubelstuk opnieuw een likje verf te geven zodat het nog een tweede ronde of zelfs een derde ronde mee kan. Zolang er designers nieuwe, begerenswaardige artikelen blijven maken en producenten deze ontwerpen als basis voor een range gebruiken, wordt het de consument lastiger gemaakt om hier niet op in te gaan. Er zijn diverse televisieprogramma’s waar mensen spullen een nieuwe of een andere bestemming geven, maar dan nog blijft het verlangen van de consument om nieuwe spullen aan te schaffen. Als deze drang naar nieuwe spullen shoppen wegvalt, dan blijft er ruimte over voor de betere tweedehands artikelen. Maar hoe neem je de drang tot shoppen weg bij mensen als het de consument wel erg makkelijk wordt gemaakt. Met de komst van het online shoppen zeker. Online prijzen vergelijken, bestellen, online betalen… Een knopje is zo ingedrukt. Er zijn mensen die elke paar jaar een nieuw interieur aanschaffen. Elke paar maanden nieuwe kussentjes voor op de bank kopen. En de producent maar produceren… Het is op zich niet erg als het maar Eco is. Eco wil met name zeggen dat het bedrijf zich inzet voor duurzaamheid. Recyclen als het kan, bijvoorbeeld meubels bekleden met Eco-leer. Dat is leer dat hergebruikt wordt, of de restjes leer die als afsnijsel overblijven, vermalen worden en opnieuw gebruikt worden met een laagje polyester eroverheen. Dit eco-leer bestaat uit 70% echt leer en 30% polyester. En zo is er allerlei materiaal te hergebruiken. Steigerhout was al een tijdje populair. Mensen kochten heel graag meubels ervan. Sommigen noemen het “brandhout”, anderen vinden het helemaal geweldig om hun interieur zo eco mogelijk in te richten. Alle kleine beetjes eco helpen.