Hoe is het mogelijk dat de verpakking van de “groene producten” vaak helemaal niet recyclebaar is. En dat in een wereld waar het woord recyclebaar toch veelvuldig gebruikt wordt. Soms sta je versteld van het idee achter een bepaalde verpakking. Er moeten papieren rietjes komen in plaats van plastic rietjes, maar vervolgens zitten de papieren rietjes in een plastic verpakking. Net zoals recyclebaar toiletpapier. Dan doen mensen er alles aan om de afvalberg te verminderen door het papier her te gebruiken als toiletpapier en vervolgens gooit de fabrikant er dan een plastic verpakking omheen. Heel soms zie je dan op die verpakking: “biologisch afbreekbaar” staan. Vaak zie je echter ook verpakkingen waar “deels biologisch afbreekbaar” op staan. Wat is het gedeelte dan dat wel afbreekbaar is, en is dat meer dan de helft… We weten het niet en dus ben ik dit eens gaan navragen. Een echt duidelijk antwoord is niet voorhanden en dat zegt genoeg. Als we even terugkomen op het toiletpapier zelf, dat is biologisch afbreekbaar, of het nu nieuw papier is of gerecycled. Het maakt dus niet uit hoe het product tot stand is gekomen: gemaakt van houtpulp of van nieuw papier. Alleen lost het toiletpapier dat gemaakt is van nieuw papier iets lastiger op en dat kost meer water dan bio-afbreekbaar toiletpapier. De storende factor is geld. Mensen betalen liever zo min mogelijk voor een product dat je toch letterlijk door de wc spoelt. Ook al zijn we met zijn allen heel erg voor duurzaamheid, het woord “duur” aan het begin van het woord houdt mensen toch vaak tegen om echt duurzame producten aan te schaffen. Zeker met de huidige prijzen in de supermarkt wordt er toch meer gelet op het uitgavepatroon dan op duurzaamheid. Let jij trouwens op het woord recyclebaar? Als je twee verpakkingen van vis ziet waarbij op de ene verpakking staat dat het duurzaam gekweekt of gevangen is en op het andere product staat het niet, maar die is wel een euro goedkoper, dan zullen de meeste mensen voor het goedkopere product gaan. Als consument kun je niet echt controleren of het echt duurzaam gevangen is ook al staat er een keurmerk op. En beide vissoorten zitten is een niet zo duurzame plastic verpakking. Wat moet je daar dan van denken. We proberen allemaal milieuvriendelijk bezig te zijn, maar ergens gaat er bij de fabrikant of in de supermarkt iets mis. Misschien hebben mensen haast tijdens het boodschappen doen en letten ze alleen op de prijs, maar misschien ook laten ze zich verleiden door de prachtige marketing strategieën. Als je terugkijkt naar “vroeger”, toen was het helemaal niet gek dat koekjes in een papieren zak verkocht werden. Waarom moeten ze dan nu in een plastic verpakking zitten, is de vraag. En waarom toch die appels, die paprika en die komkommer in plastic… alleen om het product langer houdbaar te maken. Wat is er mis met vers. Er zijn bedrijven geweest die houtvezelverpakkingen wilden gebruiken als alternatief voor plastic zoals het bedrijf Biopack. Helaas is deze failliet gegaan. Net zoals de supermarkt Pieter Pot die de boodschappen in herbruikbare weckpotten leverde. Er dreigt een faillissement voor deze supermarkt. Het blijkt dat mensen toch eerder kiezen voor de prijs dan voor duurzaamheid.