Het is niet moeilijk om afstand te houden maar we vinden het moeilijk. De mens is geneigd zich naar een ander te richten, zeker als je in gesprek met elkaar bent. Je kunt elkaar van een afstand aankijken en iets luider praten, maar oude gewoontes roesten niet. In de praktijk blijkt dat grenzen steeds meer vervagen. Waar men in het begin van de coronacrisis nog in een grote boog om elkaar heen liep, is dat nu nog amper het geval. Mensen laten hun honden uit en komen andere hondenbaasjes tegen en anderhalve meter zou niet lastig moeten zijn maar als jouw hond anders beslist en je meetrekt… Toch zijn er nu ook mensen die sterke smetvrees hebben ontwikkelt. Zelfs zo sterk dat -terwijl manlief in de ene kamer werkt en de kids op hun slaapkamer studeren- er via whatsapp aan elkaar in hetzelfde huis berichten en kushandjes worden uitgedeeld. De affectie is er, de liefde is er, maar de anderhalve meter regel is er ook. De regels die vanuit het kabinet opgelegd worden zijn voor de meeste mensen niet echt heel duidelijk. Zo worden kinderen geacht weinig besmettingsgevaar te vormen, dus kunnen ze vanaf 11 mei weer voor 50% naar de basisschool, terwijl ze tegelijkertijd niet bij opa en oma op visite mogen komen. En ook al zijn er de laatste tijd steeds meer creatieve oplossingen, het neemt niet weg dat men het lastig vindt om hiermee om te gaan. Een plexiglas tussenwandje, op afstand naar elkaar zwaaien, een kort filmpje… Wat je vooral in deze tijd ziet is dat de meeste ouderen, die niet gewend zijn om met een mobieltje of een pc om te gaan, geïsoleerd raken. Voorheen kwam zoon of dochter even langs om bepaalde zaken online te regelen en nu is dat lastiger geworden. Waar iedereen van opknapt is een stukje aandacht. Of het nu even een belletje is, een leuke fotokaart door de brievenbus of dat men een bloemetje opstuurt of een leuke puzzel… Het gaat erom dat niemand vergeten wordt in deze tijd en dat er tijd is voor een stuk extra hygiëne. Dat is precies ook de reden waarom schoonmakers zo belangrijk zijn: in verpleeghuizen, scholen, ziekenhuizen etc. In de zorg worden er overuren gedraaid maar als een verzorger nog een keertje extra langskomt om het kussen op te schudden, dan zou je die persoon wel willen kussen, mét mondmasker natuurlijk. Voor de rest blijven we voorlopig nog even grotendeels digitaal kussen.