In tijden van crisis leer je wat echt belangrijk is. De afgelopen tijd hebben we met z’n allen zoveel nieuws gevolgd dat ons hoofd vol zit met instructies over hoe je het beste je handen kunt wassen en hoe je het beste afstand houdt. Zelfs mensen die alleen wonen en de hele dag thuisblijven wassen ineens vaker de handen zonder precies te weten waarom ze dat doen. Het woord hersenspoeling klinkt te heftig, misschien is brainwash wat vriendelijker. Het heeft ook het woord “was” in zich en wassen kun je niet vaak genoeg doen. Omdat veel mensen ineens thuis werken waarvan de partner een vitaal beroep heeft, is het logisch dat de thuisblijvers nu de was doen. Niet iedereen is echter op die schone taak voorbereid. Zo las ik al een aantal grappige blogs met het leed dat wasmachine heet. Te heet gewassen, de machine te vol gepropt, kalkaanslag… teveel om op te noemen, maar het brengt ook creativiteit met zich mee. Zo zijn een aantal mensen ineens een speciale wasruimte gaan bouwen. Een hok met wasmachine, droger, strijkplank en opbergruimte. Als de azijnfles dan maar niet vergeten wordt. Azijn werkt op meerdere vlakken: het houdt de kleuren in de kleding mooi en azijn in de wasmachine helpt tegen kalk. En nee, je was gaat er niet zuur van ruiken… En wat is nu het meest belangrijk is de vraag. In een wereld waar iedereen momenteel afstand van elkaar moet houden kom je soms zelfs dichterbij het antwoord. Wat is de waarde van alles. In een leefgemeenschap dat ervoor zorgt dat je geld, calorieën, kilo’s en stappen telt is het misschien best wel fijn om een rebel te zijn en te waarderen wat je hebt: count your blessings. Focus op de positieve zaken in het leven en probeer elkaar te helpen waar het kan.