Het is niet gek dat smetvrees weer helemaal hot is. Corona voert hierbij het hoogste woord. Obsessive Compulsive Cleaners is een televisieprogramma rond mensen die zo fanatiek schoonmaken alsof hun leven ervan af hangt. Wat eerst nog obsessief was, is nu het nieuwe normaal. We worden met zijn allen aangespoord om zoveel mogelijk onze handen te wassen en schoon te maken. Er zijn mensen die bijna niks meer durven aan te raken, ingegeven door het corona nieuws. En het werkt aanstekelijk, besmettelijk zelfs. Laatst liep ik ergens te wandelen waar een trap was, In een automatisme greep ik naar de leuning en terwijl ik het ijzer beetpakte schrok ik. Had ik toch niet een klein beetje last van smetvrees? Gelukkig was er een restaurant in de buurt met een grote M. Ik wilde alleen even mijn handen wassen maar aan de deur stond een man met allerlei formulieren die ik eerst moest invullen. Naam, adres, emailadres, telefoonnummer… Verbluft over zoveel administratieve handelingen voordat ik m’n handen kon wassen vroeg ik aan hem hoeveel mensen voor mij die pen al in hun handen hadden gehad inclusief de man zelf. Hij had die vraag niet verwacht en schrok terwijl hij nadenkend naar zijn handen keek. Deze man had dus contact met iedereen via de pen en dat scheen hij nu pas te beseffen… Wie weet heeft dat hem een instant smetvrees opgeleverd. Nadat ik klaar was met handen wassen zag ik iemand anders bij de deur staan. De man die er eerst stond, was nu zijn handen aan het wassen. Het leert mij in elk geval dat ik ook bij een kleine wandeling m’n handgel in m’n tas meeneem. Zo hoef ik geen onnodig papierwerk te verrichten op plekken waar ik eigenlijk niet wil zijn. Die trapleuning (en andere dingen) blijven we toch in een impuls vastpakken, dus de handgel is nu heel handig bij de hand.