Met de komst van de corona crisis zijn er ook veel meer borden, tegels en stickers gekomen. Het is goed dat er buiten je huis een constante herinnering is aan het feit dat je anderhalve meter afstand moet houden. Als je het in je onschuld een keer vergeet kan je dat een heel vervelende ziekte opleveren. Iedereen weet het en toch zit het er na vele maanden nog steeds niet ingebakken. Het zit niet in de mens om afstand te houden van degenen die je lief hebt en die toevallig elders wonen. Het OV is inmiddels zover dat mensen weer makkelijker kunnen reizen maar nog steeds zijn er allerlei adviezen en mondkapjes ter bescherming. Het is duidelijk: zodra je een station nadert staan er allerlei borden die je er op wijzen dat we rekening met elkaar moeten houden. Op de vloer van de perrons liggen tegels met plaatjes van een mondkapje. Nu is er al veel over de tekenkunsten van het mondkapje geschreven dus ik laat het er even bij. Velen zien iets anders in een tekening. Je zou het tegeltje van het mondkapje bijna onder de noemer ´kunst´ kunnen plaatsen. Bij FDW op kantoor zijn de diverse ruimtes voorzien van duidelijke stickers. Op de vloerbedekking komen de stickers mooi uit. Duidelijker kan bijna niet. En toch zijn er nog altijd mensen die je goedbedoeld met uitgestrekte hand benaderen. Daar trappen wij natuurlijk niet in! ? Het is wel vervelend om afwerend te moeten doen. Van hartelijk en gastvrij naar een ontwijkend gedrag is ook best een aanpassing van onze zijde. Maar het moet. We weten niet hoe lang het nog moet. Als we in de toekomst konden kijken hadden we een tijdje geleden al miljoenen flacons handgel ingeslagen toen iedereen erom zat te springen. We kunnen alleen maar hopen op betere en dus corona vrije tijden.