Dat het leven niet coronaproof is weten we al een tijdje. We krijgen ingeprent om zoveel mogelijk thuis te werken en thuis te blijven; kortom: zo min mogelijk met anderen in contact zijn. Het dagelijkse leven is daardoor flink ontregeld. Je denkt een paar keer na voor je het OV gebruikt en je zorgt dat je goed beschermd bent. We kennen allemaal de uitleg van de experts dat het coronavirus een aantal dagen kan leven op dode materie, dus we raken onderweg zo min mogelijk dingen aan. Het is echter niet te vermijden om op het stopknopje in de bus te drukken, evenals op het knopje dat de treindeur opent. Je moet dan rekening houden met het feit dat je niet met je handen aan je gezicht komt en meteen -zodra de gelegenheid zich voordoet- je handen wast. Nu is dat in sommige situaties best lastig. Ook het winkelen in een stad biedt uitdagingen. Mocht je in een winkel staan en ineens nodig naar het toilet moeten dan heb je pech. Zelfs in de grote steden. Neem bijvoorbeeld een grote stad als Almere. De stationsrestauratie is gesloten en daarbij ook de toiletmogelijkheden. Loop je richting de markt, dan merk je dat bij diverse gelegenheden het toilet gesloten is zoals b.v. bij eetgelegenheden. Je kunt alleen nog eten afhalen maar het toilet gebruiken en handen wassen lukt niet meer. Ook de bibliotheek heeft zelfs een dik hangslot op de toiletdeuren gedaan. Het is dus zaak om zo snel mogelijk je inkopen te doen en meteen weer naar huis te gaan. Kwamen er voorheen nog busladingen vol sterren shoppers uit andere plaatsen, met name voor de Primark, ze komen niet meer. Het ontmoedigingsbeleid zet door naar andere plekken. Aangezien er geen postkantoren meer bestaan, dien je naar een Bruna of een Primera te gaan. Toen ik daar laatst met twee grote dozen in een lange wachtrij stond, vroeg ik me af of het beter was om weer om te keren, maar ik zette door. Ik wilde een paar pakjes opsturen en ze passen nu eenmaal niet door de brievenbus. Een berisping viel me ten deel toen ik eindelijk bij de toonbank was aangekomen. Er werd me gezegd dat ik een mandje had moeten pakken. Hoe dan? Met twee grote dozen in je armen pak je niet even snel een mandje. Ik hoefde tenslotte ook niks te kopen, ik bracht alleen iets weg. Waarvoor zou je dan een mandje aanraken die daarvoor door een andere klant is gebruikt en zonder te reinigen weer is teruggezet… Dit argument was niet geldig volgens de winkelmedewerker, regels zijn regels. Je kunt er wat van vinden, maar de regel is dat er een winkelmandje gepakt dient te worden, ook al is deze niet schoongemaakt en ook al kom je er niet om iets te kopen maar om iets te brengen. Deze regel is niet klantvriendelijk en niet coronaproof. In de meeste supermarkten worden overigens de winkelwagens wel goed gereinigd. Verder was ik nog even bij de apotheek om medicijnen voor iemand te halen en daar is tegenwoordig een drukknop waar een bonnetje uitkomt, net zoals voorheen bij de slager, zodat je weet dat je aan de beurt bent. Op dat knopje drukt iedereen die daar binnenkomt en nee, er stond geen reinigingsmiddel en ontsmettingsmiddel bij en ook niemand die het knopje schoonmaakte. Wonderlijk om dat juist bij een apotheek te treffen. Ook al wil je niks aanraken, ongewild kom je toch in aanraking met van alles. Erg coronaproof is het leven niet, maar we proberen er het beste van te maken. Aan ons schoonmaakbedrijf zal het in elk geval niet liggen.