Een pakje ontvangen is meestal wel aangenaam. Tenzij het noodzakelijk is, zoals het online moeten bestellen omdat er een lockdown is. Zonder alle pakjesbezorgers tekort te doen, zijn er soms situaties waarbij een pakje ontvangen gepaard gaat met bureaucratie en tijdverlies. Omdat velen nu thuiswerken zou je denken dat de pakjesbezorgers een makkie hebben. Ze hoeven niet telkens weer met hetzelfde pakje op de stoep te staan te wachten tot er iemand opendoet. Toch is het een uitdagend beroep. De vaste pakjesbezorgster hier in de buurt was helaas ziek dus kwam er een invaller. Er reed een grote witte bus voor met de naam van een verhuurbedrijf. Er stapten maar liefst twee man sterk uit met een A4 formaat pakje. Op het pakje stond: 16plus check. Het ging hierbij om een heel onschuldig pakje aspirine. Zo’n doosje dat je overal kunt kopen, zelfs in de supermarkt die wel geopend is. Maar goed, als je dan toch wat artikelen bij een drogisterijketen aan het bestellen bent, kun je net zo goed aspirine erbij bestellen. Allereerst moest de postbesteller mijn geboortedatum weten. Op zich vreemd, want als je me ziet dan voldoe ik ruimschoots aan de norm van 16+. Maar goed, ik werk natuurlijk mee. Hij typte iets verkeerd dus hij vroeg nogmaals naar mijn geboortedatum. Dat kan. Maar na de vierde keer vragen vond ik het tijd worden om de kou buiten te laten en de deur dicht te doen. Dat vond hij goed. Gelukkig. Het pakje stond inmiddels op de keukentafel en er werd weer aangebeld. De pakjesbezorger stond er nog steeds. Hij vroeg naar mijn achternaam. Ik vertelde hem dat dat ook op het pakje vermeld stond én op de voordeur. Aangezien ik thuis aan het werk ben wilde ik de deur weer dichtdoen maar hij had nog de drie laatste cijfers van mijn identiteitsbewijs nodig. Het pakje in ontvangst nemen heeft ruim tien minuten geduurd. Het is duidelijk: mocht er over een jaar nog een lockdown zijn en ik een doosje aspirine nodig hebben, dan haal ik dat voortaan wel bij de supermarkt. De pakjesbezorgers hebben het in december ook heel zwaar gehad. Omdat mensen de feestdagen niet of nauwelijks bij elkaar konden vieren werden er volop pakjes met cadeautjes gestuurd. Helaas gaat er ook wel eens iets mis en dus hebben een aantal mensen geen pakjes ontvangen. Het is net als met het vuurwerkverbod: het lukte niet helemaal goed. Overal waren knallers te horen en was er toch nog vuurwerk te zien. Uit betrouwbare bronnen weet ik dat vele mensen nog steeds op die pakjes zitten te wachten. Het is toch vreemd dat de ene helft van Nederland zich thuis aan het vervelen is, en de ijsbloemen op de ramen aan het tellen is, terwijl de andere helft van Nederland druk bezig is met thuiswerken, kinderen begeleiden met het online les krijgen van school of werkzaam zijn in vitale beroepen zoals de zorg of in de schoonmaakbranche. Als die helft die zich nu toch maar aan het vervelen is eens pakjes en/of maaltijden gaat bezorgen dan zou er een hoop druk van de ketel zijn. Momenteel is alles tijdelijk. Er zijn zelfs in sommige plaatsen gemeenteraadsleden bereid gevonden die ons aller postbedrijf helpen met het bezorgen van pakjes. Klasse. Verder wordt men goed bezig gehouden, al is het alleen maar met het online traceren van het bestelde pakje.