Er zijn van die momenten dat je snel je hele huis schoongemaakt wilt hebben. Vol goede moed en met alle schoonmaaktips in het hoofd begin je aan de klus. Je hebt van te voren alle schoonmaakartikelen ingekocht, van nieuwe moppen en dweilen tot aan schoonmaakazijn en allesreiniger, je hebt een opwekkende kop koffie naar binnen geslagen en je zet een opwekkend muziekje op en de komende uren ben je lekker bezig. Eerst alles grondig stofzuigen en daarna het sopwerk. Net als je op de maat van de muziek de dweildans doet (een speciale vorm van lichaamsbeweging waarbij men met een stok met lappen stof en een geurig goedje over de vloer heen en weer gaat) bemerk je een “pling” die niet geheel op de maat van de muziek te horen is. Je negeert het geluid, gaat verder met je dans en ja hoor, daar is het weer: “pling”! Ditmaal klinkt de pling iets indringender, net of je er iets mee moet. Je bemerkt dat het een appje is en je stuurt een snelle app terug dat je nu aan het schoonmaken bent en er later op terugkomt. Net als je de stok weer ter hand hebt genomen klinkt er: “pling”. Nieuwsgierig als je bent kijk je toch even naar het antwoord en ja hoor, het is maar goed dat je even keek want de “appster” komt even gezellig een bakkie koffie halen, want, je bent immers thuis. “Ja, ho”, app je terug, “ik moet nog zoveel doen, ik heb geen tijd voor koffie”. Verwoed ga je verder met boenen maar het lijkt meer op het schuren van de keukenvloer. Goh, wat kan een beetje appen je een adrenalinestoot geven! De volgende “pling” is al onderweg. Je laat het gaan, anders komt die vloer nooit af. Maar na driemaal “plingen” wil je gewoon weten wat er is. Je leest de berichten en merkt dat het appen wat je eerder deed totaal geen indruk gemaakt heeft. Sterker nog, de appster komt langs en neemt iets lekkers en een andere vriendin mee. Terug appen heeft geen zin en de paniek slaat toe. Je staat daar nu wel zo lekker de keuken te dweilen maar in de woonkamer is het een rotzooi van jewelste. Je besluit om snel op te gaan ruimen en laat de emmer sop voor wat het is. De stapel tijdschriften van tafel af en hee, kijk eens aan: kringen op tafel! Je had gisterenavond nog zo gevraagd of ze een onderzetter wilden gebruiken maar zowel kind als echtgenoot “vergaten” het. Goed, dan eerst maar even de kringen weghalen en je rent naar de keuken voor een microvezeldoekje. Snel even een vlekje wegwerken en in jouw haast om ook nog even de eettafel af te nemen stap je in de emmer sop die er nog stond. Je schrikt en gooit pardoes de emmer om. Nu moet je wel gedwongen dweilen. De vloer is nu natuurlijk kleddernat en dat levert extra werk op maar uiteindelijk ziet het er weer goed uit. Het is nog wel nat ja. In plaats van “pling” hoort je nu “tring” en je opent de deur. Daar staat de “appster” met een vriendin en ze heeft gevulde koeken voor de koffie meegebracht. Oh ja, koffie, die moet nog even gezet worden. Het gezelschap stapt door de nattigheid de huiskamer in en ploft op de bank. Ze beginnen vast aan de gevulde koeken terwijl jij verwoede pogingen doet om de koffiebus bij te vullen en daarna het koffiefilter. Uiteindelijk breng je de dampende koppen koffie naar binnen. Drie uur later, waarbij je een paar keer gezegd hebt dat je nu toch echt verder aan de slag wilt, stappen de dames op. Je ruimt de koffiemokken op, ziet de voetstappenafdruk op de keukenvloer en bemerkt een paar kringen op tafel. Hee, dat is een bekend gezicht, daar had je eerder al dat microvezeldoekje voor gebruikt. Net als je de tafel schoon hebt zie je de kruimels van de gevulde koeken liggen. En ja, je had al gestofzuigd… Er zit niks anders op dan wederom de stofzuiger te pakken. En net als je weer een emmer sop gereed hebt staan hoor je “pling”…
Ook zo toe aan een beetje tijd voor jezelf? Je weet ons te vinden. Appen mag ook. ?