Het is herfst en dat zien we door o.a. de blaadjes die weer overal verspreid liggen. En met een zuchtje wind worden er steeds meer bladeren van de bomen weggerukt. Bladeren kunnen veel overlast geven. Doordat er meerdere bladeren op elkaar liggen en mensen er overheen lopen wordt het blad platgedrukt en ontstaat er vanzelf een soort “papje” waardoor je ook makkelijk uit kunt glijden. Niet alleen met regenachtig weer is dat het geval, ook als de zon schijnt kunt je over een dicht bladerdek uitglijden. Dat komt doordat veel bladeren bij elkaar “bladerpap” kunnen vormen onder invloed van warmte en vocht. En iedereen neemt de blaadjes op het spoor vaak op de hak, maar het is zo dat treinen ook uitglijden over die bladeren en daardoor dus veel later kunnen remmen met alle gevolgen van dien. Er bestaat wel een soort van herfstscrub dat op de rails gestrooid kan worden. Dat goedje bestaat uit aardappelzetmeel, zand en ijzerdeeltjes. Het zand levert de stroefheid, het aardappelzetmeel zorgt voor de vloeibaarheid en de ijzerdeeltjes voorkomen dat de trein het elektronisch contact met de rails verliest. Het spul zorgt voor een ruwe laag over de blaadjes heen zodat de trein weer kan remmen. Je zou denken dat het dan is opgelost, maar dit spul dat sandite heet is maar een paar uur effectief werkzaam. De treinrails hebben niet alleen van blaadjes last, ook een zwerm insecten kan de doorstroming bemoeilijken en wat dacht je in de winter van ijzel… maar ook chemicaliën kunnen zorgen voor een glad laagje op de sporen. Het is bekend dat rond het havengebied van Rotterdam een behoorlijke neerslag van chemicaliën is. Om weer even op de blaadjes terug te komen: rond scholen en flats staan er ook vaak bomen die behoorlijk wat loslaten en dus dienen vooral flatbewoners uit te kijken voor ze in een hoop bladeren stappen. En als er een goeie conciërge, beheerder of schoonmaakbedrijf is, dan zorgen deze mensen er graag voor dat de flats bladervrij zijn. Even vegen en het nog niet ontstane probleem is opgelost.