Toen ik aan een medewerker vroeg wat zijn meest bijzondere ervaring in de schoonmaakbranche was, kwam hij met een indringend verhaal dat jaren geleden plaatsvond toen hij nog bij een ander schoonmaakbedrijf werkte. Het schoonmaakvak zelf is meestal verhelderend en hoe viezer een pand is, hoe meer eer je van je werk hebt. Toch is elk verhaal anders. Dat geldt met name als je als bedrijf ingehuurd wordt om een ontruiming te doen. Bij een ontruiming moet een huis stante pede worden leeggehaald en schoongemaakt en als de bewoner uit zijn huis is gezet en toe moet kijken hoe al zijn spullen uit het huis worden gehaald en afgevoerd dan kan dat behoorlijk emotioneel worden. Niet alleen voor de ex-bewoner, ook voor degenen die het huis moeten leeghalen, wetende dat de ex-bewoner staat toe te kijken. Er zijn meestal meerdere mensen aanwezig bij een ontruiming: een deurwaarder, politieagenten en schoonmakers die de boel dienen leeg te halen, af te voeren in containers en het huis schoon te maken. Van te voren weet je niet precies wat je aan kunt treffen. Vaak heeft de bewoner het huis verwaarloosd zodat men heel wat uren bezig is om het huis toonbaar te krijgen. Alleen al het leeghalen van diverse artikelen waar men niks meer mee doet kost erg veel tijd, met name verzamelingen oude kranten, boeken en overbodige rommel. Er is dan geen tijd voor nostalgie, alles wordt verwijderd. Ook kan er allerlei ongedierte rondkruipen of -hangen en soms vindt men dieren die al maanden dood in een hoekje liggen. Het is dan ook voor te stellen dat er een stank in het huis kan hangen en op warme, zomerse dagen is het dan ook zeker nog zwaarder om zo’n huis leeg te halen en schoon te maken, buiten het emotionele aspect. Je hebt met mensen te maken en een beetje menselijkheid is dan op zijn plek. De bewoner waar het in dit verhaal om ging mocht niet meer het huis betreden, maar de schoonmakers wel. Een schoonmaker sprak met de man en na zijn verhaal was duidelijk dat deze man geholpen moest worden. Er was een bepaald fotolijstje met de foto van zijn overleden vrouw en een kastje dat hij heel graag wilde hebben en uiteindelijk heeft de schoonmaker het zo geregeld dat het kastje in de opslag kwam en de man het fotolijstje in handen kreeg. Je hart breekt als je zo’n verhaal hoort. Stel je voor dat je verleden van je weggerukt wordt en je hebt nog 1 kans op een foto van je overleden dierbare… Je moet er niet aan denken. Toch horen trieste verhalen ook thuis op de blogpagina. Gelukkig is elke dag anders, ook al werd er in dit verhaal een mooie oplossing geboden. Ons mailadres is info@fdweesp.nl >we houden ons aanbevolen voor meer mooie, ontroerende en bijzondere verhalen.